Uğur Kepekçi
Allah, biz kullarına ferdi ve sosyal hayatı etkileyecek yanlışlardan kaçınmamız için sınırlar koymuş, bu sınırı ihlal etmeyi yasaklamıştır. Dini literatürde Allah’ın yasakladıklarını yapmak fiiline de haram denmiştir. Haramdan korunmamızı teşvik etmek için de karşılığında bazı cezalar takdir etmiştir.
Yanlışın karşılığında ceza, doğruluğun karşılığında ödül, o işin teşviki için şarttır. Aksi halde karşılığı olmayan bir teklifin eyleme geçmesi için bir sebep olamaz. Ödül ya da cezanın yüce Yaradan tarafından takdiri de kişiyi hesap düşüncesiyle Allah’a bağlamakta önemli bir rol oynar.
Son zamanlarda sosyal hayatta aksaklıkların çoğalmasının sebeplerinden belki de en önemlisi insanların düşünce ve eylemlerinde haşa yüce Allah’ı etkisiz elaman gibi devre dışı bırakmaya çalışmasıdır. Deizm denenen bu düşünceye son zamanlarda çokça rastlanmaktadır. Deist düşüncenin verdiği en büyük zarar adım adım insanı ateizm denen inkâra taşımaktadır.
Hayatın hiçbir alanına Allah’ın müdahil olmadığı, herkesin kendi düşüncesine göre bir hayat tasarlaması, helal-haram sınırını da ortadan kaldırınca, garabet bir düşünce ve hayat tarzı meydana çıkmıştır. Böylece yaratılış gayesinden sapan insan için hayatın bir anlamı kalmamaktadır. Huzursuzlukların, intiharların temelinde bu düşünceyi aramak çözüme fayda sağlayacaktır.
İnsanoğlu, dünya hayatında bunalıma düşmemesi, yaşamanın anlamsızlaşmaması için onu yaratan tarafından, yüce kitabında sınırlara riayet etmesi için sıklıkla uyarılmıştır.
“Ey iman edenler! Allah’ın size helâl kıldığı iyi ve temiz şeyleri (siz kendinize) haram kılmayın ve sınırı aşmayın. Allah sınırı aşanları sevmez. Allah’ın size helâl ve temiz olarak verdiği rızıklardan yiyin ve kendisine iman etmiş olduğunuz Allah’tan korkun. Maide / 87-88).
“Ey insanlar! Yeryüzündeki helâl ve temiz nimetlerden yiyin. Şeytanın adımları ardınca gitmeyin. Çünkü o, sizin için apaçık bir düşmandır.” (Bakara / 168. Ayet)
Hayatına anlam katmak ve huzurlu bir yaşam sürmek isteyenlerin Allah’tan başka sığınacak limanı yoktur. Allah’ın çizdiği sınırlar en güvenli yerlerdir. Onun emir ve yasaklarıyla çizilen sınırları çiğneyenler, farkında olmadan kendi çizdikleri, oldukça dar ve çıkmaz sınırlar içinde boğulmaktan yok olmaktan kurtulamayacaklardır. Bu sebeple insanlar gittikleri yolun nereye varacağını düşünmek zorundalar. Yunus Emre’nin nasihatiyle bitirelim “Yol odur ki doğru vara, Göz odur ki Hakk’ı göre, Er odur alçakta dura, Yüceden bakan göz değil.”
