Uğur Kepekçi
Yüce Allah’ın elbette yarattığı dertlerle birlikte ölümden başka her derdin devasını yarattığını biliyoruz. Maddi ve manevi her hastalığın devası olduğuna göre cimrilik gibi ciddi bir hastalığın da tedavisini yine yüce Allah beyan etmiştir.
Şimdi de cimriliğin tedavisi ile alakalı bilgileri Prof. Dr. Haydar Baş hocamızın Zekât eserinden aktaramaya çalışalım:
Allah Resulü (s.a.v.) buyurdu: “Cimrilikten daha büyük hastalık var mıdır?”
İnsanın elinde bulundurduğu bir maldan, meşru surette istifade etmeyerek cimrilik göstermesi, manevi bir hastalıktır. Bu maddi hastalıktan daha kötüdür. Çünkü böyle bir cimrilik manevi hayata yansır, sahibini mali vazifelerini yerine getirmekten geri bırakır, sahibini Hakk’a tevekkül ve teslim olmaktan men eder, onun halk arasında fena bir şöhret bulmasına sebep olur.
Bir başka hadisi şerifte Allah Resulü (s.a.v.) buyurdu: “İnsanlarda bulunan huyların en kötüsü, aşırı cimrilik ve korkaklık”
Peygamber Efendimiz dahi cimrilik hastalığından Allah’a sığınmıştır.
Enes’den (r.a.) rivayetle Allah Resulü (s.a.v.) şöyle dua etti: “Allah’ım! Acizlik, tembellik, korkaklık, yaşlılık ve cimrilikten sana sığınırım. Kabir azabından, yaşam ve ölümün fitnesinden de Sana sığınırım.”
Alimler cimrilik hastalığının tedavisi için bazı tedavi usulleri tavsiye etmişlerdir. Bunlardan bazıları şöyledir:
Gerçekte kimse kendisini cimri olarak görmez ve daima cimriliğe başkalarını layık görür. Fakat kendini cömert sayan kimseyi başkaları cimri olarak telâkki eder.
Cimrilerin durumlarını çokça düşünmeli, tabiatın onlardan nefret ettiğini ve çirkin gördüğünü çokça düşünerek kalp tedavi edilmelidir, zira hiçbir cimri yoktur ki başkasında olan cimriliği çirkin görmesin ve cimri olan arkadaşlarının cimriliğinden rahatsız olmasın. Bu bakımdan kendisinin de halkın kalbinde çirkin sayıldığını bilmelidir.
Cimrilik hastalığın tedavisi ancak onun sebebinin zıddı iledir. Cimrilik sıfatı zorla vermeye kendisini alıştırmakla ortadan kalkar.
Cimrilik hastalığını tedavi etmek isteyen bir kimsenin de vermek suretiyle maldan zorla ayrılması uygundur. Cimrilik malı sarf etmemeyi ister. Onun isteğine karşı çıkıp zaman zaman mal verildiği taktirde cimrilik sıfatı ölür. Cömertlik insana tabiat olur, vermek için çekilen zorluklar ortadan kalkar.
Cimri olup da cömert olmak isteyen bir kimse için tek çare, kendisini mal harcamaya zorlamasıdır. Zorlaya zorlaya bu durum kendisinde doğal bir hale gelir. Ve sonunda o kimse cömert bir insan olur. (Prof. Dr. Haydar Baş, Kur’an ve Sünnet Işığında Büyük İslam İlmihali Zekât, Ocak 2020, Sayfa 255-270).
(Devam edecek)
