İMAM HASAN
İmam Ali şehitti Hasan halife oldu
Bundan sonra hayatı zulüm haksızlık doldu
Cennet efendisiydi gonga gül iken soldu
Hasan cennet gülüdür koklamaya doyulmaz
Hasan çok sabırlıydı sabretmeyi severdi
Namaz kılan görünce onu hemen överdi
Zalimin karşısında durur onu döverdi
Hasan cennet gülüdür koklamaya doyulmaz
Hasan yalnız adamdı yardım eden olmadı
Cihada çağırınca kimse orda kalmadı
Hep kıyam etti Hasan hiç gaflete dalmadı
Hasan cennet gülüdür koklamaya doyulmaz
İmam Hasan takvaydı imanla hayat sürdü
Yüzü yere bakardı yavaş yavaş yürürdü
Öğrendiği her şeyin faziletin görürdü
Hasan cennet gülüdür koklamaya doyulmaz
Kırk yedi yıl yaşadı sonra Hakka yürüdü
Acısıyla âlemi kara bulut bürüdü
Muaviye sevinçten köpek gibi ürüdü
Hasan cennet gülüdür, koklamaya doyulmaz
Muaviye Hasan’a tuzak kurdu öldürdü
Hanımı zehirledi zalimleri güldürdü
Allah da zalimlerin defterlerini dürdü
Hasan cennet gülüdür koklamaya doyulmaz
Nazarîyem Hasan’dan hep şefaat beklerim
Ne zaman adın duysam derdime dert eklerim
Ölürüm de vaz geçmem yolunu desteklerim
Hasan cennet gülüdür koklamaya doyulmaz
UĞUR KEPEKÇİ / 30.10.2021