Uğur Kepekçi
Bir ülke düşünsene, eğri doğru karışmış.
Her şey biribirine, sarmaş dolaş bulaşmış.
Bu manzarayı gören, şeytan bile şaşırmış.
İyi kötü karışmış, millet buna alışmış.
At izi it izine, ak karaya karışmış.
Haksızlıklar dizi boyu, boyu arşa ulaşmış.
Bembeyaz onurumuz, karalara bulaşmış.
Her yer zindan karanlık, millet yolun şaşırmış.
Kötü iyiden asla, hiç nasibin almamış.
Hiç utanma arlanma, kimselerde kalmamış.
Hele saygı edep mi, buraya uğramamış.
Soylu soysuz karışmış, millet buna alışmış.
Yaşananlar acayip, sanarsın ki masalmış.
Her türlü suçlar sanki, zannedersin yasalmış.
Şeytanlaşmış insanı, şeytan görüp kaçarmış.
İnsan şeytan karışmış, millet buna alışmış.
Kadın ana idi hep, hiç değeri kalmamış.
Onlara zulmedenler, asla insan olmamış.
Kadınlarımız güldür, onlar asla solmamış.
Diken güle dalaşmış, gülde koku kalmamış.
Toklar çöpe atarmış, açlar çöpten doyarmış.
Bu nasıl bir dengedir, herkes buna şaşarmış.
Yönetenler kendini, utanmadan paklarmış.
Kötü kendin saklarmış, şeytan kendin aklarmış.
Çaresiz değilsiniz, çare bizde görsene.
Milli Ekonomi’ nin, şifresini çözsene.
Hüseyin Baş önünde, ona elin versene.
Çare onda bilsene, haydi durma gelsene.
