Uğur Kepekçi
“Münafığın alâmeti üçtür: Konuşunca yalan söyler, söz verince sözünden cayar, kendisine bir şey emanet edildiğinde hıyanet eder.” (Buhari, İman 24; Müslim, İman 107-108)
Bu hadis ekseninde münafığın kişiliğini tahlil edelim müsaadenizle:
Konuşunca yalan söyler:
Konuştuklarında tutarsız olan bir insanın, kime nerede nasıl bir yalan uyduracağı belli olmaz. Bu kişi karşısındakine asla güven vermez. Hakkında sürekli şüphe duyulur, bazen doğru bile konuşsa yalan zannıyla sözüne inanılmaz.
Söz verince sözünden cayar:
Kendisiyle dostluk ya da iş ilişkisinde bulunan kimseleri sürekli aldattığı için bu kimseyle gerek arkadaşlık gerekse de iş ilişkisinde bulunulmaktan kaçınılır. Nasıl bulunulsun ki böyle biriyle alışveriş yaptığınızı düşünün; sizi ne zaman aldatacağı, sözünden ne zaman cayacağı belli olmadığı için huzurlu bir ilişkinin oluşmasına engeldir. Bu özelliği meydana çıkmadan girilen ilişkiler de mutlaka sonu hüsran ve zararla sonuçlanır. Gerçek yüzü meydana çıktıktan sonra da etrafında ilişki kuracak kişi bulmakta zorlanır.
Emanet edildiğinde hıyanet eder:
Sosyal hayatta insanlar birlikte yaşamak ve birbirine güven duymak isterler. Eğer insanlar birbirini aldatır, kendine emanet edilen şeylere hıyanet ederse, güvensizlik ve yalnızlığın hâkim olduğu bir toplum yapısı oluşur. Birlik ve beraberlik duygusu yok olur. Böylece sosyal hayatta dayanışma ve paylaşma yok olunca da o toplumun ayakta kalması asla mümkün değildir.
Bu bilgiler ışığında bir muhasebe yapacak olursak gerçekten münafık biriyle birlikte olmanın, bir şeyler paylaşmanın, kimseye faydası yoktur.
Aslında münafıklık yaparak kendince çıkarını düşünen kimselerin, bu düşünceleri hem ahirette şiddetli azaba hem de dünyada aşağılanmış ve dışlanmış bir hayat yaşamasına sebep verecektir.
Öyleyse ne bu dünyada ne de ahirette faydası olmayan münafıklık tuzağına düşmemek için ateşten kaçarcasına bu hastalıktan kaçmamız ve korunmamız lazımdır.
Münafığın vasıfları hakkında kaleme aldığımız bir şiirimizi de paylaşmak isteriz:
MÜNAFIKLAR GÜVENSİZDİR
Münafığın vasfı üçtür / Mücadelesi çok güçtür / Nice amelleri hiçtir Münafıklar güvensizdir.
Konuşunca yalan söyler / Seni doğru yoldan eyler / Onlar iyi dostu neyler / Münafıklar güvensizdir.
Ona emanet edilmez / Çünkü kıymetini bilmez / Verdiğin şey geri gelmez / Münafıklar güvensizdir.
Söz verir sözünde durmaz / Kimsenin halini sormaz / Kötüdür kendini yormaz/ Münafıklar güvensizdir.
Her yer bunlar ile dolmuş / Herkes nasibini bulmuş / Bunlar ne de kötü kulmuş / Münafıklar güvensizdir.
Münafık şeytana kanar / Kendini cennette sanar / Sonunda ateşte yanar / Münafıklar güvensizdir.
